Laat je loodsen
Kortgeleden reed ik in een hevige sneeuwjacht. Op een mij onbekende autoweg in Oostenrijk, de avond was net gevallen. Het verkeer vertraagde, sommige automobilisten reden als slakken. Ik was daar volledig onbekend. Het voelde steeds onveiliger in de rechterbaan. De linkerbaan lokte maar was besneeuwd. Tot er een auto met behoorlijke snelheid langs mij heen kwam. Op zijn nummerbord zag ik dat hij dezelfde bestemming kon hebben. Ik stuurde naar links en heb hem vrijwel twee uur lang netjes gevolgd. Ik was op de geplande tijd waar ik zijn moest. Hij had mij door onbekend terrein geloodst. En ik had op hem vertrouwd. Zoals een loods doet in de vaargeul. Of een collega die meer ervaring heeft en je wegwijs maakt. Vertrouw op mensen die het kunnen weten. Laat je eigen waarneming aan staan. Dan kom je nog eens ergens waar je niet eerder was.
Wederom een mooi geschreven stukje gebaseerd op persoonlijke ervaring met een wijze boodschap.
Henny Melker
5 maart 2013 at 6:33 pm
Dank je wel Wim. Kijk iedere keer weer uit naar de volgende blog.
Jacqueline Rempt
5 maart 2013 at 9:35 pm
Dank je Henny. Leuk om te weten Jacqueline.
wimderoos
6 maart 2013 at 10:19 am
Geweldig. De kleine avonturen in het leven (die groots kunnen uitpakken…) Dank weer voor de mooie tekst!
Laura
6 maart 2013 at 8:30 pm
Blijf lezen!
wimderoos
8 maart 2013 at 10:27 am