Verandering is een creatief proces

Is falen leuker dan succes hebben? Willen we liever de teleurstelling dan het gevoel van trots? Kijk naar de doelen die we onszelf stellen: onhaalbaar ambitieus, ver weg en niet realistisch. Als ze zo makkelijk te halen zijn hadden we ze al wel bereikt. Is het misschien prettig om te leven met idealen en hoeven we niet zo nodig te veranderen? We zijn vaak al gelukkig met de toestand van vandaag, er is geen echte reden om het anders te doen. Daar is niets tegen. Voor wie het toch wil is er een oplossing. Doelstellingen formuleren is een kunst, een creatief proces. Laat je begeleiden door iemand die dat snapt. Want veranderen kan, je moet alleen weten hoe.

De Haast Tijd Paradox

We hebben tijd zat. De kunst is om hem goed te gebruiken. Het is fascinerend wat er allemaal in een uur gedaan kan worden. Of in een dagdeel past. Laat staan wat er in een werkdag van acht uur gerealiseerd kan worden. The sky is the limit! Het geheim is ‘Maak haast als je tijd hebt, dan heb je tijd als je haast hebt’. Een oud Chinees gezegde. Gebaseerd op het inzicht dat haastige mensen als een kip zonder kop achter van alles en nog wat aanlopen. In hun haast om veel tegelijk te doen steken laten vallen, fouten veroorzaken en brokken maken. Letterlijk dingen beschadigen en mensen tegen zich in het harnas jagen. Goede plannen zijn nooit in haast gemaakt maar weloverwogen samengesteld. Door mensen die zuinig zijn op hun tijd als ze er ruim inzitten. Die tijd niet verdoen met slappe praatjes en onechte gezelligheid. Kies voor kwaliteit, begin de dag vroeg en geniet van de momenten die op deze wijze vrijkomen. Dat heet quality time. En die moet je eerst verdienen!

Het lijkt zo eenvoudig

Picasso. Hoe is het mogelijk. Zo’n krachtig beeld en helemaal raak. De foto vertelt het verhaal en wij snappen het allemaal. Grote fotografen zoals Arnold Newman laten ons zien waar de essentie van succes ligt. Dat geldt ook voor mindere goden en gewone mensen. Je vak verstaan, de juiste mensen opzoeken, gericht tijd met ze doorbrengen, focussen op de opbrengst, niet tevreden zijn met het voor de hand liggende en durven kiezen uit opties die misschien allemaal aantrekkelijk lijken. En dan in het diepe springen en het doen! Soms krijg je een inkijkje hoe iemand anders, zelfs in een ander beroep tot iets goeds gekomen is en daar moet je van willen leren. Al is het maar ter bevestiging van je eigen werkwijze: ben ik nog scherp genoeg, waar ligt de uitdaging om het deze keer weer net iets beter te doen. We zijn gezegend met onze zintuigen, gebruik ze. Probeer ook in jouw werk en leven iets toe te voegen, te veranderen of te verbeteren. Dat houdt het spannend.

Denk eerst eens na

Het lijkt zo stoer om te zeggen wat je denkt. Eruit te flappen wat je voelt. Je kent ze wel, mensen die zoiets doen. Ze laten een spoor van grote en kleine incidenten achter zich. Door ongezouten hun mening te zeggen, want dat moet toch kunnen in deze tijd. Dat doet pijn. En soms aan twee kanten. Vooral als het om kostbare relaties gaat. Het gedrag lijkt makkelijk te verhelpen, af te leren. Helaas is dat niet waar. Want de oorzaak ligt dieper. De uiting wordt bepaald door wat je van iemand vindt en denkt, dat stuurt de manier van reageren. Dat merk je vooral bij spontane reacties en in situaties waar bijvoorbeeld drank de grenzen laat vervagen. Dan zeggen mensen echt wat ze denken. Sommigen richten daarmee onherstelbare schade aan. Niet alles valt te repareren, ook relaties kunnen ‘total loss’ zijn.

Tijdmachine

Vijfenveertig jaar later en 1200 kilometer van huis zie ik iemand zitten die ik denk te herkennen. Het is zaterdagavond en ik ben met het gezin van mijn dochter in een restaurant in de bergen. Nadat ik gewend ben aan de directe omgeving zie ik verderop een man en een vrouw die afrekenen. Tegen mijn gezelschap zeg ik dat ik haar herken, het duurt even voordat ik het zeker denk te weten en als ze voorbijloopt zeg ik hardop haar naam. Ze loopt door. Vijf minuten later, nadat zij drie keer teruggekomen is naar de balie, het moest zo zijn zegt ze, spreek ik haar opnieuw aan, nu met haar achternaam. Ze is het en haar begeleider blijkt mij in het restaurant al gehoord te hebben maar dacht het verkeerd te verstaan. Hoe kan het dat je in een compleet vreemde omgeving zo wordt teruggeworpen op je eigen geschiedenis, je kunt je verleden blijkbaar niet ontlopen. Je moet natuurlijk wel je ogen en oren open houden, anders ontgaat het je!